İRAN GEZİLECEK YERLER
Milad Kulesi: İran'ın başkenti Tahran'da bulunan dünyanın en yüksek 4. gökdelenidir. 2000 yılında yapımına başlanan Milad Kulesi, 2007 yılında tamamlanmış ve 2008 yılında hizmete açılmıştır. Milad Kulesi, çok işlevli bir yapı olarak tasarlanmıştır. Kulede, telekomünikasyon tesisleri, bir döner restoran, bir gözlem güvertesi, bir sanat galerisi ve bir konferans merkezi bulunmaktadır. Kulenin en dikkat çekici özelliği, tepesindeki büyük çelik yapıdır. Bu yapı, 12 katlıdır ve çeşitli işlevlere hizmet etmektedir. Kule, Tahran'ın panoramik manzarasını sunan bir gözlem güvertesine sahiptir. Bu güverte, hem turistler hem de yerel halk için popüler bir cazibe merkezidir.
Şeyh Lütfullah Camii: İsfahan, İran'da bulunmaktadır. Safevi hanedanı sırasında Şah Abbas tarafından 1615 yılında inşa ettirilmiştir. 1618 yılında tamamlanan cami, Safevi mimarisinin en bilinen örneklerinden biridir. Cami, diğer camilerden farklı olarak minaresiz ve avlusuz olarak inşa edilmiştir. Bu durum, caminin saray halkının özel kullanımı için yapılmış olmasından kaynaklanmaktadır. Cami, özellikle iç ve dış cephelerindeki çini işçiliğiyle ünlüdür. Kullanılan mavi, sarı, beyaz ve siyah renkli çiniler, geometrik desenler ve bitkisel motiflerle bezenmiştir. Caminin kubbesi, dışarıdan bakıldığında rengi günün farklı saatlerinde değişiyormuş gibi görünen eşsiz bir yapıya sahiptir.Cami, saray halkının özel kullanımı için yapıldığından, halka açık bir cami olmamıştır.
Nasır el-Mülk Camii: İran'ın Şiraz şehrinde bulunur. İç mimarisinde pembe renkli fayansların kullanılması nedeniyle popüler kültürde Pembe Cami olarak da adlandırılmıştır. Kaçar Hanedanı döneminde Mirza Hasan Ali Nasırülmülk'ün emri ile 1876-1888 yılları arasında inşa edilmiştir. Caminin en dikkat çekici özelliği, vitray pencereleridir. Sabah saatlerinde güneş ışınları bu pencerelerden içeri girerek caminin içini adeta bir renk cümbüşüne dönüştürür. Caminin mimarisinde geleneksel İran motifleri ve geometrik desenler yoğun olarak kullanılmıştır.
Gülistan Sarayı: İran’ın başkenti Tahran’ın güneyinde, Erg Meydanı'nın yakınında eski Tahran surlarının sınırları içerisinde Kaçar Hanedanı dönemine ait bir saray. Sarayın inşasına Türk Safevi hanedanından olan I. Tahmasp zamanında başlanmış ve zamanında İran Türk hanedanı Kaçar Hanedanı’nın şahlarının ikametgâhı olarak kullanılmıştır. Pehlevi Hanedanı döneminde resmi törenler ve yabancı heyetlerin üyelerinin ikameti için kullanılan bu saray günümüzde müze olarak kullanılmaktadır. İç mekanlardaki aynalı salonlar, çini işçiliği ve vitray pencereler, İran sanatının zenginliğini yansıtmaktadır. Bahçeler, havuzlar ve fıskiyeler, sarayın genel atmosferine huzur ve zarafet katmaktadır. Sarayda bulunan Mermer Taht, güneş ışınlarının geliş açısına göre renk değiştiren eşsiz yapısı ile dikkat çekmektedir. Sarayın dış cephelerinde kullanılan çinilerde batı etkilerini görmek mümkündür.
Sadabad Sarayı Tahran: Tahran'ın en kuzey bölgesindeki yerleşim olan Şemiranat şehristanı'nda yer almaktadır. Kaçarlar ve Pehlevi Hanedanı tarafından 3000 dönümlük arazide yapılan bu kompleksin 1800 dönümünü doğal orman, pınarlar, yer altı su şebekeleri ve bahçeler oluşturmaktadır. Sadabad Sarayı’nın genel ismi Sa’dabad Kültürel Kompleksi’dir. Sarayın iç mekanları, İran sanatının zenginliğini yansıtan halılar, tablolar, mobilyalar ve diğer sanat eserleriyle dekore edilmiştir. Sarayın bahçeleri, havuzlar, fıskiyeler ve çeşitli bitki türleriyle düzenlenmiştir.
Önemli Bölümleri:
Yeşil Saray: Rıza Şah'ın özel sarayı olarak inşa edilmiştir ve mermer işçiliğiyle ünlüdür.
Beyaz Saray: Muhammed Rıza Şah'ın resmi sarayı olarak kullanılmıştır ve ihtişamlı iç mekanlarıyla dikkat çekmektedir.
Millet Müzesi: Pehlevi ailesine ait özel eşyaların sergilendiği bir müzedir.
Güzel Sanatlar Müzesi: İranlı ve yabancı ressamların eserlerinin sergilendiği bir müzedir.
Askeri Müze: İran askeri tarihine ait eserlerin sergilendiği bir müzedir.
Su Müzesi: İran’ın su kaynaklarını ve su ile ilgili aletleri sergileyen bir müzedir.
Mescid-i Şah: Nakş-ı Cihan Meydanı'nın güney tarafında duran İran'ın, İsfahan bir camidir. Şah Abbas tarafından 1611 yılında inşaatına başlanması için emir verdi. Cami Şah Abbas'ın saltanatının 20. yılında başlamış ve 18 yıl sonra bitmiştir. Caminin en önemli bölümlerinden biri, devasa bir kubbesidir. Cami içerisinde, kütüphane ve mescit bölümleri de yer almaktadır. Cami, özellikle iç ve dış cephelerindeki çini işçiliğiyle ünlüdür. Kullanılan mavi, sarı, beyaz ve siyah renkli çiniler, geometrik desenler ve bitkisel motiflerle bezenmiştir.
Nakş-ı Cihan Meydanı: İmam Meydanı olarak da anılır. İsfahan'ın merkezinde bulunan, İran'ın ve Güneybatı Asya'nın en geniş meydanı. UNESCO'nun Dünya Mirası listesindeki meydanın etrafı Safavi Hanedanıdan kalma Âli Kapı, Şeyh Lütfullah Camii, Şah Camii gibi tarihi yapılar ile çevrilidir. Nakş-ı Cihan Meydanı, Safevi İmparatorluğu'nun gücünü ve ihtişamını simgeleyen önemli bir tarihi yapıdır. Meydan, Safevi mimarisinin en güzel örneklerini bir araya getirir ve İran sanatının zenginliğini yansıtır.
Çehel Sütun Sarayı: İran'ın İsfahan kentinde bulunan bir saraydır. Safevi şahı I. Abbas tarafından, içine Çehel Sütun'u da alan geniş bir saray ve botanik bahçeler kompleksinin bir parçası olarak inşa ettirilmiştir. Yapıda, ahşap işçiliği, çini süslemeleri ve aynalı mozaikler dikkat çekmektedir. Sarayın en önemli bölümlerinden biri, önündeki büyük havuzdur."Çehel Sütun" (Kırk Sütun) adını, havuzun yansımasıyla iki katına çıkan sütunların görünümünden alır. Giriş kısmını destekleyen yirmi ince ahşap sütundan alır; girişin önündeki havuzun suyuna yansımasıyla ahşap sütunların sayısının 40'a çıkması, sarayın bu adı almasına neden olmuştur.
Tuğrul Bey Türbesi: Tahran'ın güneyindeki Rey şehrinde bulunan, 12. yüzyılda Büyük Selçuklu İmparatorluğu döneminde yapılmış bir anıt mezardır.1063 tarihinde vefat eden Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk sultanı Tuğrul Bey'in mezarı buradadır.
Şah Çerağ: İran'ın Şiraz şehrinde Şiilerin 8. imamı Ali er-Rızâ'nın kardeşleri Seyyid Emir Ahmed ile Mir Muhammed'in mezarlarının bulunduğu tarihi cami ve türbe. Seyyid Emir Ahmed'e verilen lakap olan Şah Çerağ "ışıklar şahı" anlamına gelmektedir.İlk olarak 12. yüzyılda inşa edilmeye başlanmıştır. Şah İsmail ve Kaçarlar döneminde cami onarılmıştır.
Tabiat Köprüsü: İran'ın Tahran kentindeki en büyük yaya üst geçididir . 270 metrelik (890 ft) köprü, kuzey Tahran'daki ana otoyollardan biri olan Modarres Otoyolu'nu aşarak iki kamu parkını - Taleghani Parkı ve Abo-Atash Parkı - birbirine bağlar.
Vank Katedrali: İran'ın İsfahan kentinin Yeni Culfa mahallesinde bulunan Ermeni Apostolik Kilisesi'ne bağlı kilise. 16. yüzyılın sonu ve 17. yüzyılın başında Safevilerin şahı I. Abbas döneminde İsfahan kentini inşa etmek amacıyla Aras Nehri kenarındaki bölgelerden göç ettirilen Ermeniler için yapılan kiliselerdendir. Katedral, İslam ve Hristiyan mimari tarzlarının bir karışımını sergiler. İç mekan, zengin freskler, yaldızlı oymalar ve çinilerle süslenmiştir. Fresklerde, İncil'den sahneler, Ermeni azizlerinin hayatları ve Hristiyanlık tarihi tasvir edilmiştir. Katedralin iç dizaynında İslami çini işlemeleri ve Ermeni Hristiyan ikonaları bir arada kullanılmıştır. Katedralin içinde bir de müze bulunur. Bu müzede Ermeni halkına ait tarihi el yazmaları, kıyafetler ve dini eserler sergilenmektedir.
Khaju Köprüsü: İran'ın yedinci Safevi kralı ( şah ) olan II. Abbas döneminde, 1650 civarında, daha eski bir köprünün temelleri üzerine inşa edilmiştir. Aynı zamanda bir baraj görevi görmek üzere tasarlanmıştır. 133 metre uzunluğunda ve 12 metre genişliğindedir.24 adet kemeri bulunur. Özellikle geceleri ışıklandırıldığında muhteşem bir görünüme bürünür. Köprünün üzerindeki ve altındaki kemerlerin yansıması, suya yansıyan ışıklarla birlikte büyüleyici bir manzara oluşturur.
İsfahan Cuma Camii: İran'ın İsfahan Eyaleti'ndeki yer alan cuma camisidir. Cami, 771 yılından 20. yüzyılın sonlarına kadar devam eden inşaat, yeniden yapılanma, ilaveler ve yenilemelerin sonucunda bugünkü halini almıştır. 2012 yılında UNESCO tarafından bir Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir. Cami, İslam sanatının farklı dönemlerine ait zengin bir koleksiyona sahiptir. Geometrik desenler, bitkisel motifler, hat sanatı örnekleri ve çini işçiliği caminin duvarlarını süslemektedir.
Allahverdi Han Köprüsü (Si-o-se Pol ): İran'ın İsfahan kentinde bulunan bir kemer köprüdür. Köprü, İsfahan'daki 11 köprüden biri olup 297.76 metre uzunluğu ile Zayenderud'un en uzun köprüsüdür. 1599-1602 yılları arasında inşa edilmiştir. Safevi köprü tasarımının en ünlü örneklerindendir. Köprünün altındaki çayhanelerde geleneksel İran çayı içebilir ve dinlenebilirsiniz. Köprü çevresinde bulunan parklar ve bahçeler, ziyaretçilere keyifli bir yürüyüş imkanı sunar.
Amir Chakhmaq Kompleksi: Timurlular döneminde Yezd valisi olan Celal-i Din Amir-Chakhmaq tarafından 15. yüzyılda inşa edilmiştir. Çini işçiliği, geometrik desenler ve simetrik tasarımlar dikkat çekicidir. Kompleks, hem dini hem de ticari ve sosyal işlevlere sahip olmuştur. Yezd şehrinin tarihi ve kültürel kimliğinin önemli bir parçasıdır.
Yezd Ateş Tapınağı: Yazd'da bulunan bir Zerdüşt ateş tapınağıdır . MS 470 yılına tarihlenen " Muzaffer Ateş" anlamına gelen Atash Bahram'ı barındırır. Zerdüştlük, İran'da İslam öncesi döneme ait en eski dinlerden biridir ve ateş, bu inançta kutsal bir semboldür. Tapınak, sakin ve huzurlu bir atmosfere sahip bir bahçe içinde bulunur. Tapınak içerisinde Zerdüştlük hakkında bilgiler veren ve dini eserlerin sergilendiği ufak bir müze de bulunmaktadır. Tapınak, Zerdüştlük inancı ve İran'ın dini çeşitliliği hakkında bilgi edinmek için önemli bir yerdir.
Yezd Jameh Camii: İran'ın Yazd Eyaleti'ndeki Yazd şehrinin büyük , cemaat camisidir (Jāmeh) . Cami, İran'ın 200 riyal banknotunun ön yüzünde tasvir edilmiştir. Yezd Cuma Camii (Mescid-i Cami-i Yezd), İran'ın Yezd şehrinde bulunan, İslam mimarisinin en güzel örneklerinden biri olarak kabul edilen tarihi bir camidir. 12. yüzyılda inşa edilen cami, zaman içinde çeşitli eklemeler ve onarımlar görmüş, farklı dönemlerin mimari izlerini taşımaktadır. Cami, tipik İran cami mimarisinin özelliklerini taşır. İki yüksek minaresi, mavi çinilerle kaplı cephesi ve iç avlusuyla dikkat çeker.
Persepolis, Şiraz: MÖ 6. yüzyıl sonlarına doğru Pers Kralı I. Darius (Dara) tarafından kurulmuştur. Darius'dan sonra tahta çıkan I. Serhas (Xerxes) ve Artakserkses (Ardaşir) şehri büyüterek çeşitli anıtlarla doldurmuşlardır. Persepolis, Pers mimarisinin en güzel örneklerini sergiler. Kabartma figürler, sütunlar ve saray yapıları, Pers sanatının ve zanaatkarlığının yüksek seviyesini gösterir. Yapıların inşasında taş, tuğla ve ahşap gibi malzemeler kullanılmıştır.
Persepolis'te Görülecek Yerler:
Büyük Merdivenler: Persepolis'e görkemli bir giriş sağlayan bu merdivenler, kabartma figürlerle süslenmiştir.
Apadana Sarayı: İmparatorluğun çeşitli bölgelerinden gelen heyetlerin kabul edildiği büyük bir saraydır.
Yüz Sütunlu Salon: Adından da anlaşılacağı gibi, yüz sütunla desteklenen devasa bir salondur.
Darius Sarayı (Tachara): I. Darius'un kişisel sarayıdır ve zarif kabartmalarıyla dikkat çeker.
Xerxes Kapısı (Tüm Ulusların Kapısı): Persepolis'in ana giriş kapısıdır ve devasa boğa ve insan figürleriyle süslenmiştir.
Hazine Binası: İmparatorluğun hazinelerinin saklandığı yerdir.
Borujerdi Evi, Kashan: İran'ın Kaşan şehrinde bulunan bir tarihî ev müzesidir. 1857 yılında mimar Ustad Ali Maryam tarafından zengin bir tüccar olan Borujerdi'nin gelini için inşa edilmiştir. Gelin, mimarı birkaç yıl önce yakındaki Tabātabāei Evi'ni de inşa etmiş olan varlıklı Tabātabāei ailesindendir. Geleneksel İran ev mimarisinin tipik özelliklerini taşır. İç avlu, havuz, eyvan ve rüzgar kuleleri gibi unsurlar içerir. Duvar ve tavan süslemeleri, alçı işçiliği ve vitray pencerelerle dikkat çeker. Evde kullanılan rüzgar kuleleri, yaz aylarında doğal bir havalandırma sistemi sağlayarak evin içini serin tutar. Evde, Kaşan'ın sıcak ve kuru iklimine uygun olarak tasarlanmış bir havalandırma sistemi bulunmaktadır. Evde bulunan resimler, dönemin Kaşan'ı tasvir eden ilk resimlerdir.
